Ο Χρυσός Αριθμός φ στη Δημιουργία (φυτικό βασίλειο)!

Η Χρυσή Τομή στα φυτά

Ο Πυθαγόρας πρώτος παρατήρησε ότι τα φυτά και τα ζώα δεν μεγαλώνουν τυχαία, αλλά σύμφωνα με ακριβείς μαθηματικούς κανόνες.

Οι αρχαίοι Έλληνες βρήκαν ότι τα σχέδια των λουλουδιών βασίζονται σε γεωμετρική αναλογία. Επίσης, η ακολουθία κάνει την εμφάνισή της στη διάταξη των φύλλων γύρω από το μίσχο.

Εμφανίζεται ακόμα και στην ανάπτυξη των βελονών αρκετών ειδών ελάτου, καθώς επίσης και στη διάταξη των πετάλων στις μαργαρίτες και τα ηλιοτρόπια. Μερικά κωνοφόρα δένδρα παρουσιάζουν τη σειρά αριθμών στη δομή της επιφάνειας των κορμών τους, ενώ τα φοινικόδεντρα στους δακτυλίους των κορμών τους.

Τι είναι, όμως, οι αριθμοί που βλέπουμε στα φύλλα και τα κλαδιά του παραπάνω φυτού (1,2,3,5,8,13);

To 1202, o Leonardo Fibonacci ανακάλυψε την ακολουθία των αριθμών Φιμπονάτσι, η οποία είναι 0,1,1,2,3,5,8,13,21,34,55....

Σύμφωνα με την οποία, αν διαιρέσουμε 2 διαδοχικούς αριθμούς, έχουμε πάντα το ίδιο αποτέλεσμα, τον αριθμό φ=1,618...

Ας θυμηθούμε ότι ο Χρυσός Αριθμός φ συνδέεται με την αρμονία και τη συμμετρία. Βλέπουμε επομένως στην πράξη - και μέσα από τα παραδείγματα που ακολουθούν - ότι η Δημιουργία γύρω μας είναι φτιαγμένη με αρμονία, συμμετρία, ισορροπία και τελειότητα από τον Δημιουργό. 

Σε όλα σχεδόν τα άνθη το πλήθος των πετάλων είναι ίσο με κάποιον από τους αριθμούς της ακολουθίας:

1,2,3,5,8,13,21,34,55,89...

Και έτσι υπάρχουν λουλούδια με:

Επίσης, ανακαλύπτουμε τους αριθμούς Fibonacci με την μορφή σπειρών πάνω στον μίσχο, τα πέταλα ή ακόμα και στα κλαδιά. Για παράδειγμα, στο μίσχο της μαργαρίτας παρατηρούμε ότι εμφανίζονται 21 σπείρες δεξιόστροφα και 34 σπείρες αριστερόστροφα.

Πηγή: Ο αριθμός φ στην τέχνη και στη φύση